Classics To Go | 20 april 2017

Sterk verhaal Luciano Pavarotti

Decca / © Chris West

Tenor Luciano Pavarotti stond bekend als een levensgenieter. En dat gevoel had hij niet voor niets. Meerdere keren stond hij oog in oog met de dood.

Tot driemaal toe de dood in de ogen

Het gebeurde rond zijn twaalfde dat Luciano Pavarotti aan tafel bij zijn ouders plotseling zijn benen niet meer voelde. Zijn ouders legden hem op bed, waar hij ten prooi viel aan hoge koortsen en in coma raakte. En in die raadselachtige tussenwereld stond hij doodsangsten uit. Zijn omgeving dacht dat hij niets meekreeg, maar Pavarotti hoorde alles wat er om hem heen gezegd werd. Iedereen was ten einde raad en de dokter gaf geen cent meer voor zijn leven. De priester die erbij werd gehaald pakte zijn hand en zei tegen de comateuze Luciano: ‘Het ogenblik is gekomen dat je je moet voorbereiden op een grote vreugde. Je gaat naar het paradijs.’ Maar na zeven dagen week de koorts en vertrok de ziekte even mysterieus als dat zij gekomen was.
Twee jaar eerder, op zijn tiende, in het laatste oorlogsjaar, ontmoette Pavarotti de dood voor het eerst, toen hij door zijn geboortestad Modena zwierf en overal op straat lijken van vermoorde mannen aantrof.
De derde maal kwam in december 1975. Vlak voor de aankomst in Milaan wordt de sneeuwstorm zo dicht dat het vliegtuig waarin hij zit niet kan landen. Het heeft geen brandstof genoeg meer om naar een andere luchthaven uit te wijken. Iedereen bereidt zich voor op een ramp. Wonder boven wonder weet de piloot het toestel aan de grond te zetten. Als de passagiers via een glijbaan het vliegtuig moeten verlaten, begint iedereen te klappen als de gestalte van Pavarotti in de deuropening verschijnt. ‘Hij heeft geluk gebracht’, roepen zijn reisgenoten.