In de spotlights Mezzo Emily D’Angelo

Wie mezzosopraan Emily D’Angelo kent van recente opera-livestreams uit Covent Garden, Unter den Linden en de Scala, zal verrast zijn door haar debuut op het label Deutsche Grammophon. Enargeia is een stemmig soloalbum rond het werk en de inspiratie van Hildegard von Bingen met naast twee gearrangeerde stukken van de Middeleeuwse abdis ook recent en nieuw werk van de IJslandse celliste en componiste Hildur Gudnadóttir en de Amerikaanse componisten Missy Mazzoli en Sarah Kirkland Snider. ‘Ik heb vele interesses en ik houd van veel muziek’, zegt de zangeres over haar onlangs verschenen debuut-cd. ‘Het was geweldig om deze ruimte te krijgen en iets te doen wat ik al heel lang in mijn hoofd had.’

Hildegard von Bingen

In mei 2021 tekende de zangeres een exclusief contract met Deutsche Grammophon. Met het onlangs verschenen Enargeia, waaraan naast das freie orchester Berlin en arrangeur en dirigent Jarkko Riihimäki ook het Nederlandse Matangi Kwartet meewerkte, vervulde ze meteen de wens om iets te doen met de muziek van Hildegard von Bingen. ‘Al heel jong raakte ik in de ban van de muziek van Hildegard von Bingen’, zegt ze over haar passie. ‘Wat mij raakte was de zeggingskracht van zo’n eenzame melodische lijn met zoveel impact. Melodie en ritme leken volledig gedicteerd door de tekst. Daardoor voelde haar muziek ook meteen zo natuurlijk voor mij.’

De weg naar de cd werd een reis van even organische ontmoetingen en associaties. Zo kwam ze in contact met Sara Kirkland Snider omdat deze componiste een opera schreef over Hildegard. Ze vroeg haar om O virtus Sapientae van Von Bingen te arrangeren en nieuw werk te schrijven voor de cd. Hetzelfde gebeurde bij Missy Mazzoli wier muziek D’Angelo kende en direct associeerde met de sfeer van Von Bingen.

Terwijl D’Angelo zich verdiepte in de muziek van Von Bingen moest ze steeds denken aan de muziek van Hildur Gudnadóttir. ‘De atmosfeer van haar werk, vaak met lage drones, past helemaal bij die van Hildegard. Daarom heb ik haar gevraagd of we twee liederen van haar mochten arrangeren.’

Arrangementen

Juist die arrangementen, gemaakt door Jarkko Riihimäki, waar mogelijk in overleg met de componisten, dragen er zorg voor dat Enargeia overkomt als een compleet verhaal, een statement met verschillende facetten die alle organisch bijdragen aan het geheel. Ook de werken van Von Bingen kregen van de arrangeur een hedendaagse klank zonder enige afbreuk te doen aan de middeleeuwse oorsprong van de liederen. ‘De term enargeia kwam ik tegen bij het onderzoek naar het werk van Von Bingen’, zo verklaart D’Angelo de titel. ‘Het betekent zoiets als manifesteren, tot werkelijkheid maken. Ik heb dat beschouwd als een evocatie die direct beelden met zich meebrengt. En zo hoop ik dat de cd overkomt. Het is geen doorlopend verhaal, maar het vormt een organisch geheel waarbij iedereen zijn of haar eigen beelden kan maken.’

Gender

Dat er vier vrouwelijke componisten op haar debuut-cd verenigd zijn is alles behalve bedoeld als een statement. ‘Ik ben niet zo bezig met gender in muziek’, verklaart ze nuchter. ‘Het gaat mij om de integriteit van de muziek en de artistieke visie. Het had een complete middeleeuwse cd kunnen worden, maar toen ik alle verschillende associaties tegenkwam groeide de relatie met de andere componisten als vanzelf uit de liefde voor de muziek van Hildegard. Gudnadóttir, Mazzoli en Kirkland Snider raken aan alles wat mij als kind al intrigeerde bij Von Bingen. Zoals die puur menselijke maat terwijl de muziek uiteindelijk toch iets mystieks en etherisch heeft.’

Cello

Dat ze als kind aangetrokken werd door de muziek van Hildegard kwam ook door het veelvuldig gebruik van bourdontonen in de opnamen van haar werk. Dat idee paste weer bij de cello die ze toen nog voornamelijk speelde. Hoewel de in 1994 in Toronto geboren mezzo haar muzikale opvoeding begon bij het Toronto Children’s Chorus, koos ze tijdens de muzieklessen op de middelbare school voor de cello. Ondanks vele andere interesses, werd muziek haar grootste fascinatie en zag ze zichzelf wel professioneel cellist worden. Dat werd anders toen het kinderkoor voor haar ophield en ze ter compensatie privé zangles nam. Ze raakte zo in de ban van de stem en de mogelijkheden dat ze al snel wist: dit is een traject voor de rest van mijn leven. ‘Instrumentale docenten zeggen altijd dat je je instrument moet laten klinken alsof je zingt. Ik ontdekte juist dat ik met mijn stem alles kon wat ik eerder met mijn instrument wilde uitdrukken.’

Wensenlijst

Ze liet de stem niet meer los en kwam via de University of Toronto bij de Canadian Opera Company’s Ensemble Studio terecht en in 2017 bij het Metropolitan Opera Lindemann Young Artists Development program. Toen ze in 2018 bij de door Plácido Domingo geïnitieerde Operalia Competitie als eerste vocalist ooit alle vier de belangrijkste prijzen in de wacht sleepte, schreven intendanten van de internationale operahuizen haar naam in gouden letters op hun wensenlijst. De pers noemde haar al snel ‘een fenomeen’ en haar stem ‘beklijvend kwetsbaar’ en met diverse rollen in opera’s van onder anderen Mozart en Rossini bestendigde ze haar reputatie.

Ondertussen blijft de jonge mezzo vooral een liefhebber die net zo makkelijk popachtige arrangementen zingt als Mozart uitvoert en in middeleeuwse sferen duikt. ‘Ik houd van veel muziek, ongeacht het genre. Daarom plan ik ook geen strakke carrière. Ik heb zo mijn interesses en ik zie wel wat het leven brengt.’

Het album Energeia verschijnt op 8 oktober. Bestel hier de cd / lp of vind het album op Spotify, YouTube en de andere streamingdiensten.

Lees en luister ook

• Top 10 Mezzosopranen

• Legende Legende Renée Fleming

• Top 10 Onbekende opera’s

• De vergelijking Wesendonck-Lieder

• Muziek en Opera: Romantiek

• Nieuwsbrief Schrijf je in