Album van de week La Cenerentola

Met La Cenerentola kreeg Bartoli definitief sterrenstatus

Sinds dit jaar kan de naam van Cecilia Bartoli in één adem genoemd worden met grootheden als Nikolaus Harnoncourt, Pierre Boulez, Mstislav Rostropovitsj en Ennio Morricone. Ook zij wonnen ooit de Polar Music Prize, de Zweedse muziekprijs die gelijk staat aan de Nobelprijs voor de muziek. De Italiaanse mezzosopraan kreeg deze prijs in 2016 toegekend. Een mooi cadeautje in het jaar waarin de illustere zangeres haar vijftigste verjaardag mocht vieren. En een mooie voorlopige kroon op zo’n vijfentwintig jaar musiceren en het zingen van coloraturen op absoluut topniveau.
Hoewel Bartoli al als negenjarig meisje een bescheiden rol in Puccini’s Tosca vertolkte en zij eind jaren tachtig als een heldere komeet de concertpodia bestormde, kreeg zij haar definitieve sterrenstatus vijfentwintig jaar geleden door haar rol in Rossini’s La Cenerentola en de daaropvolgende opname met het orkest van Teatro Comunale di Bologna onder leiding van een ontketende Riccardo Chailly. Natuurlijk, ze had al eerder laten horen wat ze waard was als het om Rossini ging in de registratie van Il Barbiere di Siviglia, maar dat was zo’n klassieker, zo’n all time favorite in het operarepertoire, dat die plaat op voorhand al niet stuk kon.
Luister en kijk naar het vuurwerk van Cecilia Bartoli in Non più mesta, de slotaria van La Cenerentola (in het filmpje op 5’10”).

Assepoester

La Cenerentola, Assepoester, was tot dan toe een enigszins veronachtzaamde Rossini-opera. Het werk dat de componist kort na zijn succesvolle Barbier schreef, werd in de negentiende eeuw minstens zo goed ontvangen en net zo veelvuldig uitgevoerd. Maar met het schaarser worden van de coloratura contralto, de lagere vrouwenstem met de lenigheid van een coloratuursopraan, raakte het werk in ongenade. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw kwam La Cenerentola weer langzaam boven water. En toen La Bartoli, getriggerd door Riccardo Chailly, haar donkere coloraturen in de Formule één-modus gooide om de ongelukkige huissloof tot prinses te transformeren, was het hek van de dam. Opeens wilde elk operahuis het op muziek gezette sprookje in huis hebben. Met Cecilia Bartoli uiteraard. Van de Met in New York tot het Opernhaus in Zürich en door naar het Verre Oosten, overal groeide dat andere meesterwerk van Rossini uit tot een opera die men gezien moest hebben. Met Cecilia Bartoli uiteraard. En hoewel Bartoli inmiddels zo groot is geworden dat ze haar eigen gang kan gaan, haar eigen onderzoek kan doen en haar eigen projecten kan entameren, zingt ze die hoofdrol in La Cenerentola die haar alle wereldfaam bracht nog steeds her en der in het theater.

Op 15 februari 2017 zingt Cecilia Bartoli in een semi-scenische versie van La Cenerentola
in het Amsterdamse Concertgebouw.

Klassieke Zaken

En die opname uit 1992 met Chailly en zijn toenmalige orkest van Bologna? Die mag wederom aan een nieuw leven beginnen en is bij de winkels van Klassieke Zaken tegen sterk gereduceerd tarief verkrijgbaar. En terecht, want deze dubbel-cd met de complete opera heeft nog niets aan actualiteit en luistervreugde ingeboet. Integendeel; het blijft fascinerend om naar deze duizelingwekkend lenige, jonge versie van Bartoli te luisteren. Uiteraard spelen daarbij meer factoren mee, zoals het koor en het orkest van Teatro Comunale di Bologna, de flitsende directie van Chailly en zijn even eigenwijze als rake keus voor de andere solisten zoals William Matteuzzi, Enzo Dara en Michele Pertusi.

Wie deze legendarische operaregistratie nog niet in huis heeft, kan deze omissie dus nu inhalen. De kans is groot dat het meteen de beste cd-aankoop sinds jaren is!

Aanbevolen opnamen

Lees en luister ook

• In de spotlights Cecilia Bartoli

• Top 10 Mezzosopranen

• Operastrip Don Giovanni

• Album van de week Originals

• Top 10 Koningin van de Nacht

• Muziek en Sprookjes

• Album van de week Fagioli zingt Rossini