Classics To Go | 01 december 2016

Album van de week De Chopin van Cho

Sjeong-Jin Cho © Harald Hoffmann / DG

Natuurlijk neem je als winnaar van het Chopin-concours de beide pianoconcerten van de Poolse romanticus op, maar meer nog dan daarin blinkt Seong-Jin Cho uit in zijn ‘droomstukken’, de vier ballades.

‘Achter elke ballade gaat een dramatisch verhaal schuil’

Seong-Jin Cho was elf jaar, toen hij voor het eerst de vier Ballades van Chopin hoorde, door zijn idool Krystian Zimerman. ‘Achter elk ervan gaat een groot en dramatisch verhaal schuil’, zegt de Koreaan. ‘Sommigen beweren dat hij ze geschreven heeft bij gedichten van Adam Mickiewicz, en vanuit mijn eigen ervaring met deze muziek klinkt me die bewering overtuigend in de oren.’ De eerste die dit suggereerde, was Chopins tijdgenoot Robert Schumann, die van de componist zelf begreep dat Mickiewicz’ gedichten grote invloed hadden op zijn Tweede Ballade.
Cho leerde de stukken kennen een jaar nadat hij serieus met zijn pianostudie begon. In de jaren erna ontwikkelde het talent zich stormachtig. Al snel deed hij mee aan grote concoursen, de manier voor een Aziatisch belofte om zich in het westen in de kijker te spelen. Want uit het verre oosten komt een grote vloed van pianistisch talent. Cho onderscheidde zich als tiener met derde prijzen bij het Tsjaikovski Concours en het Arthur Rubinstein Concours. De kroon op het werk kwam vorig jaar, op zijn 21ste, met de winst bij het Chopin Concours in Warschau. Hij mocht zich verheugen in een negen van grote pianisten in de jury als Martha Argerich, Nelson Goerner en Yundi Li. Met zijn interpretatie van het Eerste Pianoconcert veroverde Cho de harten van het merendeel van de grote jury, een werk dat nu op zijn nieuwe album prijkt.

‘Cho brengt Chopins lessen in de praktijk’

Hij is blij dat hij na zijn goede prestaties bevrijd is van de stress van concoursen. Zijn winst vorig jaar in Warschau verzekert Cho van zo’n zeventig tot tachtig concerten per seizoen. Hij kan zich nu geheel op de muziek richten. En dat werpt vruchten af. Er zit diepte en poëzie in zijn vertolkingen. Cho’s lezingen van Chopin – en met name van de Ballades – zijn overtuigend, als spijkers die steeds verder het hout worden ingeslagen. De noten dringen diep in oor en lichaam door. Voor een musicus van zo’n jonge leeftijd spreidt hij een enorm emotioneel bereik tentoon. Over Aziaten wordt nogal eens gezegd dat hun begrip van de westerse muziek niet in de pas loopt met hun virtuoze techniek. Maar Cho logenstraft dat cliché, net als Yundi en Yuja Wang. De nieuwe generaties uit het oosten weten hun pianistische vermogens te koppelen aan een grote verbeeldingskracht. ‘Eenvoud is de hoogste beloning voor de kunst’, vond Chopin. Een les die Cho in de praktijk brengt, vooral in vier spannende ballades.